   | |
“Voordat ik ‘ja’ zei, wilde ik wel weten waar ik aan begon”
Na 24 jaar in de interieurbouw kwam Jack IJpelaar (61) in 2012 bij Swietelsky. Waar hij eerst dacht ‘dat komt vast niet op een paar millimeter aan’, kwam hij daar snel van terug. Inmiddels is hij uitvoerder voor de opwaardering van de Maaslijn. Een omvangrijk project, waarvan het einde straks ook Jacks pensioen inluidt.
Tot 2012 was Jack te vinden bij de ‘rijken der aarde’. “Ik werkte bij het bedrijf van mijn zwager. Hij ontwierp interieurs op maat en ik verzorgde alles eromheen. Zoals de mallen, zagerij en spuiterij. We kwamen bij huizen van zo’n vijf tot dertien miljoen euro, waaronder bij veel bekende Nederlanders. We maakten dan bijvoorbeeld de hele aankleding voor een binnenzwembad.” Na 24 jaar zag Jack de toekomst van het bedrijf anders en besloot verder te gaan. Dat werd Swietelsky.
Op verkeken
“Een vriend van mij werkte hier al en vroeg of het spoor iets voor mij was. Ik dacht: moeilijk kan het niet zijn. Dat komt toch niet op een paar millimeter aan. Daar heb ik me op verkeken! Alles heeft met elkaar te maken: sporen, bruggen, wissels. Een verschil van drie millimeter voel je in de trein wel degelijk.” Voordat Jack volmondig ‘ja’ zei, wilde hij weten waar hij aan begon. “Ik heb toen een half jaar via detachering meegelopen, waarin ik alles heb gezien en zelf ook meewerkte. Zo konden we van twee kanten kijken of het beviel.” En dat deed het gelukkig.
Nachtwerk laten varen
Als uitvoerder houdt Jack zich bezig met alle baangerelateerde voorbereidingen. “Zoals mensen en materieel, waaronder kranen, stopmachines en de levering van wissels.” Daarnaast maakt hij – samen met de werkvoorbereider – van a tot z een planning. “Ik heb veel plezier in mijn werk. En vind de vrijheid ook erg fijn. Het nachtwerk heb ik wel laten varen; op mijn leeftijd kom je na een paar nachten lastig terug in je ritme. Ik heb dat aangegeven en dan wordt daar gelukkig rekening mee gehouden. Ik werk nu hooguit één of twee nachten in de voorbereiding.”
Soort Jip-en-Janneketaal
Hoewel het werk anders is dan in zijn tijd als interieurbouwer zijn er wel degelijk overeenkomsten. “Ik werk in de planning bijvoorbeeld altijd met kleuren. Het voordeel is dat het zich voor de collega’s buiten vanzelf wijst. Het is een soort Jip-en-Janneketaal.” Ook het nauwkeurig werken komt Jack nog dagelijks van pas. En hij is blij met de fijne collega’s binnen Swietelsky. “Voor het project Maaslijn werk ik nu niet met mijn vaste ‘baan’-collega’s. Dat is even wennen. Het is tevens mijn laatste project. En een leuke afsluiting tot aan mijn pensioen. Als het werk in 2027 klaar is, heb ik genoeg bijgedragen aan de gemeenschap”, besluit Jack lachend.